خدمات

طبق تعریف، معماری داخلی هنر خلق فضای محصور در پوسته خارجی بناست که باید علاوه بر زیبایی و جذابیت، از کارایی و سهولت عملکردی نیز برخوردار باشد که کلیه این عوامل "حس مطلوب" را برای کاربر فضا به ارمغان‌ می‌آورد.
از سویی دیگر ارتباط ساکنین هر بنا با فضاهای داخلی، بسیار تنگاتنگ‌تر و درازمدت‌تر از سایر بخش‌های ساختمان است بنابراین شناخت عوامل فرهنگی، زیبایی شناختی، عملکردی و در نهایت سلایق خاص هر کارفرما، در ایجاد فضای مطلوب برای وی تاثیرگذار است.

من بعنوان طراح معمار، تعلق بنا به سایت و تعریف صحیح این تعلق را "معماری منظر" می‌دانم.
سایت هر بنا از نظر من، بستر وجود آن ساختمان است لذا تجلی ویژگی‌های این بستر و بکارگیری خصایص آن در فرآیند ایده‌پردازی حجم و کمپوزیسیون ساختمان و نیز طراحی فضای باز آن،ترکیب منحصر بفردی می‌سازد که آن بنا را به زمین خود پیوند می‌دهد.

با وجودیکه طراحی نمای بنا بخشی از طراحی معماری ساختمان تلقی میشود ، یکی از مهمترین ارکان معماری بنا میباشد.
در نگاه کل گرایانه از آنجاییکه حجم و پوسته بیرونی بنا، اولین برخورد بصری مخاطب با ساختمان است، پس ارتباط بصری اولیه بیننده با بنا از طریق نمای ساختمان شکل می گیرد .

زندگی آپارتمانی در شهرهای پرجمعیت و پر هیاهوی امروزی به دلایل مختلفی چون قطعه‌بندی زمین، محدودیت وجوه نورگیر، ضوابط و مقررات معماری هر شهر، دید و اشراف از واحدهای همسایه و بسیاری عوامل دیگر، سبب شده ارتباط فضاهای مسکونی با محیط بیرون، مناظر طبیعی و فضای سبز به حداقل برسد.

از طرفی محدودیت مساحت واحدهای آپارتمانی و نیز قوانین آپارتمان نشینی، سبب کاهش گستره فعالیت‌های مورد علاقه برای ساکنان خود می‌گردد.

برای پرداختن به حوزه پلان در معماری باید محدوده تحلیل خود را به درستی تعریف کنیم چرا که مبحث پلان طیف گسترده‌ای از تعاریف، استانداردها و اصول طراحی را با توجه به نوع کاربری ساختمان، محدوده مکانی قرارگیری بنا و نیز بستر تاریخی-فرهنگی آن، به خود اختصاص می‌دهد. به همیت دلیل، من در اینجا ساختمان‌های کاربری مسکونی واقع در شهر تهران را بعنوان دایره سخن خود برگزیده و رعایت کلیه قوانین و مقررات شهرداری تهران، سازمان نظام مهندسی و آتش‌نشانی استان تهران را بخش بدیهی و بنیادین در طراحی پلان ساختمان در نظر می‌گیرم.